Nick Zedd & Richard Kern - Transgresja

U schyłku lat 70. Ameryka przeżywała przesyt tanią przedmieściową popkulturą, nie mogąc jednak znaleźć dla niej przeciwwagi. Bunt hippisów wygasł, a dawni guru starzeli się, co wpływało na przeintelektualizowanie ich sztuki. O ile profesjonalne kino popadało w gigantomanię i musiało stosować się do zastanych norm społeczno-etycznych, a kino niezależne w trosce o budżety swoich produkcji także skazane było na kompromisy, o tyle młodzi punkowcy z amatorskimi kamerami mieli absolutnie wolne ręce.

1. Thrust In Me

Po powrocie do domu młody punk korzysta z toalety, podciera się podobizną Jezusa, a następnie znajduje swoją narzeczoną wykrwawioną w wannie. Z braku alternatywnych pomysłów zaczyna z nią współżyć oralnie kończąc stosunek wielkim wytryskiem.

2. War Is a Menstrual Beauty

Dwudziestolatek, który nieomal spłonął żywcem, poddaje swoje potwornie zdeformowane ciało pieszczotom wyjątkowo nieatrakcyjnej nagiej prostytutki, która w otoczeniu tanich orientalnych dekoracji zaczyna całować i lizać jego popękaną skórę.

3. Swing Circle

Performerka Khembra Pfahler, uprzednio przygotowana, poddaje się zabiegowi zaszycia pochwy.

4. Stray Dogs

Wyglądający na obłąkanego mężczyzna śledzi malarza do jego domu. Tam zaczyna w sposób niedwuznaczny proponować mu stosunek. Artysta nie zwraca jednak na niego uwagi. Zdesperowany – widząc, że jest ignorowany – dosłownie zaczyna się rozpadać, co malarz wita gromkim ironicznym śmiechem.

5. - Czy mógłbyś najprościej, w jednym zdaniu określić, czym jest kino transgresji?

- Pierdol się!

(Z wywiadu z Nickiem Zeddem)

[link widoczny dla zalogowanych]

Nick Zedd | [link widoczny dla zalogowanych]

ur. 1958 w Baltimore, USA
narodowość: USA

Nick Zedd jest kluczowš postaciš ruchu Kina Transgresji, rozwijajšcego się w latach 80. w Nowym Jorku.

Jako pierwszy podjšł próbę opisu zjawiska, w którym uczestniczył, publikujšc magazyn Underground Film Bulletin oraz ogłaszajšc w nim w roku 1985 Manifest Kina Transgresji - Cinema of Transgression Manifesto. W tym radykalnym tek?cie Zedd atakuje z pasjš cały zastany establishment filmowy - twórców, krytyków, centra sztuki, żšda wysadzenia w powietrze szkół filmowych, pisze:

Żaden film, który nie szokuje nie jest warty obejrzenia. Dzi? wszystkie warto?ci muszš zostać przedefiniowane. Nic nie jest ?więte. Wszystko powinno zostać zweryfikowane, aby uwolnić nasze umysły od wiary w tradycję. (...) Proponujemy przekroczyć wszystkie granice ustanowione przez smak, moralno?ć czy jakikolwiek inny system warto?ci krępujšcy ludzki umysł. (...) Jeżeli nie ma życia pozagrobowego, jedynym piekłem jest piekło modlitw, przestrzegania prawa a jedynym niebem jest niebo grzechu, bycia rebeliantem, zabawy, pieprzenia i łamania jak największej ilości reguł. Taki akt odwagi znany jest jako transgresja.

Manifest Zedda miał indywidualny charakter, do którego z dystansem odnie?li się inni filmowcy. Było to jednak niezwykle sprytne komercyjnie posunięcie, które spowodowało faktyczne zaistnienie tego nurtu kina w ?wiadomo?ci nowojorskiej bohemy i umożliwiło intensywny, choć krótki, wybuch transgresyjnej twórczo?ci filmowej.

Sam Zedd realizował filmy od końca lat 70., poruszajšc się swobodnie między tematykš społeczno-politycznš i seksualnš. Sam grał w wielu z nich, często kreujšc w przebraniu role kobiece i transseksualne. Filmy Zedda to najczę?ciej 10-15 minutowe, czarno-białe etiudy fabularne, ud?więkowione garażowymi fragmentami nagrań sceny No Wave. Zedd operuje prostymi, amatorskimi ?rodkami filmowymi, tanimi, campowymi efektami specjalnymi (tryskajšca krew, proste zdjęcia trikowe). Jego filmy osadzone sš w realiach nowojorskiego Lower East Side, w?ród brudnych ulic, opuszczonych budynków, zdewastowanych mieszkań, w ?wiecie narkomanów, dealerów i tanich prostytutek.

W niemal wszystkich swoich filmach Zedd gra głównš rolę, skłóconego z życiem outsidera, prezentujšcego niezmiennie (nieco zabawny) ?bardzo zły?, nihilistyczny wyraz twarzy. Tematyka wczesnych filmów Zedda koncentruje się głównie wokół seksu i ?mierci - w Thrust in Me (1984) kopuluje ze swojš martwš narzeczonš, w Kiss Me Goodbye (1985) dusi po stosunku swojš kochankę, w Police State (1987) umierajšc zabija torturujšcego go policjanta, który przed momentem odcišł mu genitalia. W swojej autobiografii, Totem of the Depraved Zedd wspomina, iż na poczštku lat 80., podczas swojego krótkiego, burzliwego zwišzku z Lydiš Lunch, poważnie rozważał popełnienie jakiej? okrutnej zbrodni, by móc do?wiadczyć zła totalnego i tym samym zbliżyć się do absolutu. Pozostaje cieszyć się, iż Zedd nie poszedł drogš Mansona i realizował swoje młodzieńcze frustracje w obszarze sztuki.

Pó?niejsze filmy Zedda kierowały się coraz bardziej w kierunku kina jawnie pornograficznego. Whoregasm (1988) to na przykład wyjštkowo brutalny kolaż punkowego, hardcorowego porno, w którym zdjęcia policjantów z wcze?niejszego filmu Zedda Police State przeplatane sš zbliżeniami drastycznych stosunków analnych i oralnych. Wydaje się, iż Zedd padł ofiarš własnego manifestu, zmuszony do cišgłego szokowania zapętlił się w swojej twórczo?ci. W każdym kolejnym filmie próbował szokować bardziej, co często wywołuje politowanie, jak w przypadku filmu Tom Thumb in the Land of Giants (1999), w którym grany przez syna Zedda chłopiec wchodzi do gigantycznej pochwy czy w bardzo interesujšcym plastycznie filmie Ecstasy in Entropy (1999), który wzbogacony jest w dodanš wyra?nie na siłę scenę seksu oralnego.

Na szczę?cie Zedd wcišż nie traci poczucia humoru. Jeden z jego ostatnich filmów, I of K9 (2001), parodiuje zoofilskie porno, przedstawiajšc dwóch mężczyzn i kobietę, którzy sfilmowani w estetyce starego, dobrego undergroundu przez kilka minut obcałowujš namiętnie psa.

Większość filmów Zedda dostępnych jest na DVD Abnormal - Sinema of Nick Zedd. / [link widoczny dla zalogowanych] /

Richard Kern | [link widoczny dla zalogowanych]

ur. 1954 w Roanoke Rapids, USA
narodowość: USA

Richard Kern to obok Nicka Zedda druga najważniejsza postać kojarzona z ruchem Kina Transgresji.

Jego pierwsze filmy utrzymane sš w stylistyce przypominajšcej dokonania Zedda, zaskakujš jednak dużo większš dawkš czarnego humoru. W zestawie czterech krótkich metraży Manhattan Love Suicides (1985) Kern przedstawia różne wariacje na temat samobójstwa. W Stray Dogs ciało bohatera (David Wojnarowicz) rozpada się na czę?ci (dosłownie) w wyniku miłosnego zawodu, w Thrust in Me (zrealizowanym wspólnie z Zeddem) podcięte żyły sfrustrowanej bohaterki tryskajš niczym fontanna, w I Hate You Now para zdeformowanych naroktykowych dealerów pozbawia się życia za pomocš rozgrzanego żelazka i samospalenia. Kolejny film Kerna, You Killed me First (1985) to z kolei parodia kina rodzinnego, w którym typowa, amerykańska rodzina klasy ?redniej zmaga się ze zbuntowanš córkš. Sfrustrowana nastolatka wytyka obłudę rodzicom i swojej porzšdnej siostrze, po czym w końcowej scenie zabija ich, wypowiadajšc tytułowe Wy zabili?cie mnie pierwsi.

Scenariusz do najdłuższej fabuły Kerna, 30-minutowego Fingered (1986), napisała legendarna wokalistka sceny nowojorskiej, Lydia Lunch. Film będšcy punkowš wersjš road movie opowiada historię dziewczyny z sex-telefonu (w tej roli sama Lunch), która rusza z jednym ze swoich klientów w straceńczš podróż samochodem, podczas której porywajš i gwałcš autostopowiczkę (motyw wykorzystany pó?niej przez Tarantino w scenariuszu Natural Born Killers). Film zawiera ostre, pornograficzne (patrz tytuł filmu) fragmenty z udziałem Lunch oraz niezwykle drastyczne sceny przemocy, które jak zapewniała artystka, były spełnieniem jej erotycznych fantazji.

Z końcem lat 80. Kern odchodzi o fabuły, skupiajšc się filmach eksplorujšcych estetykę S/M oraz swoje voyerystycznš zamiłowania. W Pierce (1990) dokumentuje ekstremalny piercing kobiecych i męskich sutków, w X=Y (1990) pokazuje półnagie modelki pieszczšce broń maszynowš, w Nazi (1991) ubrana w esesmański płaszcz kobieta rozbiera się i salutuje w hitlerowskim stylu (sieg hail) przed amerykańskš flagš.

Najbardziej znanym filmem Kerna powstałym w tym czasie jest The Evil Cameraman (1990), typowy dla artysty przykład autobiograficznego voyeryzmu. Film składa się z czterech czę?ci - w każdej z nich fotograf (w tej roli sam Kern) ?przygotowuje? modelkę do zdjęć. W pierwszej czę?ci, która toczy się w obskurnym studiu, krępuje drobnš Japonkę drutem, zasłania jej oczy, nakłada czarny kaptur, rozcina bieliznę, obcina włosy łonowe. W drugiej, nie mniej drastycznej czę?ci filmu, przywišzuje kolejnš przerażonš modelkę nogami do sufitu, zdziera z niej ubranie, obwišzuje łańcuchami. Te dwie sceny ud?więkowione zostały złowrogš, hipnotycznš muzykš Foetusa i robiš piorunujšce wrażenie. W dalszej czę?ci filmu, podpisanej ?2 lata pó?niej?, muzyka zmienia się na łagodniejszš, a film wpada w lżejszš, humorystycznš tonację. W nowym, eleganckim studiu Kern przygotowuje kolejnš modelkę do zdjęć, które sš ugrzecznionš wersjš poprzednich dwóch akcji. Tym razem sfrustrowany fotograf próbuje dobrać się do modelki, stara się zaimponować jej wytatuowanš nad członkiem, wielkš swastykš - bezskutecznie. W ostatniej scenie z udziałem kolejnej modelki sytuacja się powtarza. Niespełniony seksualnie artysta opada załamany.

The Evil Cameraman przedstawia najważniejsze fascynacje estetyczne i seksualne Kerna, komentujšc także ironicznie sytuację samego artysty, który wobec nagłego wej?cia (oczywi?cie odpowiednio zmiękczonej) estetyki S/M do kultury popularnej stał się wziętym fotografem i coraz czę?ciej pracował dla luksusowych, snobistycznych magazynów mody.

Większo?ć filmów Kerna zostało wydanych na kasetach video (Hardcore Collection vol. 1/2) oraz na dvd (Hardcore Collection).
/ [link widoczny dla zalogowanych] /

LINKI

[link widoczny dla zalogowanych] - Oficjalna Strona Zedd'a [!!!]
[link widoczny dla zalogowanych] - Oficjalna Strona Kern'a [!!!]
[link widoczny dla zalogowanych] - kino niezalezne [!!!]
[link widoczny dla zalogowanych] - art. nt. kina transagresji [!!!]
[link widoczny dla zalogowanych] - Hardcore Collection R.Kern'a [79.50 PLN + 9 PLN wysyłka]
[link widoczny dla zalogowanych] - Abnormal - Sinema of Nick Zedd [58.29 PLN + 22.61 PLN wysyłka]